Tentoonstellingen van 2017

De tentoonstellingen van 2017

4 min read

Ik ging al veel naar het museum, maar dit jaar… is mijn kunstkennis nog rijker geworden. Van surrealisme tot pop-art en van hyperrealisme tot De Stijl. Ik neem jullie mee naar mijn hoogtepunten.

Onder veel jongeren hebben musea het imago van ‘saai’ en ‘ouderwets’, maar dat is écht onterecht. Ik moet eerlijk bekennen: in de meeste musea die ik bezoek, haal ik de leeftijd (met mijn vierentwintig jaar) ver naar beneden. Maar dat maakt het museumbezoek er niet minder op. Kunst zal ik kijken, hoe dan ook. Ik wist dat ik in 2017 veel tentoonstellingen had gezien. Maar hoeveel? Stuk of vijftig? Best aardig toch voor een kunstliefhebster. Toen ik de namen ging opschrijven, bleek dat ik door mijn roze museumbril minimaal negentien exposities heb bezocht: foto’s, schilderijen en andere creaties. De gemeenschappelijke deler? Het is vaak kunst die modern oogt en behapbaar is.

Allereerst wil ik een pleidooi houden voor twee musea: Voorlinden (Wassenaar) en Kasteel het Nijenhuis (Heino, vlakbij Zwolle). Ze liggen niet alleen op bijzondere locaties, ook de kunst behoort tot mijn favorieten van 2017.

– In Voorlinden bekeek ik De Tussentijd: een tentoonstelling over tijd. Hierbij werden bezoekers uitgedaagd om een keer de tijd even te vergeten. Een zwevende bal in het midden van de zaal fascineerde mij. Of wat dacht je van ‘vuilniszakken’ die je normaal zo weggooit, maar nu voor eeuwig blijven, omdat ze loodzwaar zijn? Ook de vaste collectie is een aanrader. Ze zijn niet alledaags, een belevenis om te zien en kleurrijk. Wandel door een zwembad of sta stil bij twee ouderen, die tot in de puntjes zijn uitgewerkt zodat ze levensecht lijken, inclusief rimpels.

Museum Voorlinden

– In het hele jaar heb ik amper schilderijen gezien, want een foto voelt voor mij meer echt, waardoor die mij ook sneller raakt. Maar de schilderijen uit Hortus van Markus Matthias Krüger zijn daarop een uitzondering. Hij schildert aparte landschappen. Hierbij lijkt er op het eerste gezicht niets mee aan de hand te zijn. Maar als je beter kijkt, zie je dat er iets mankeert, zoals een huis dat in de fik staat. De kleuren zijn helder, ogen modern en laten je gedachtes dwalen. Nog te zien t/m 7 januari in Kasteel het Nijenhuis en De Fundatie in Zwolle.

Tentoonstellingen van 2017

– Leuk om te zien dat je kunst niet al te serieus hoeft te nemen, zo bleek uit Humor. 101 jaar lachen om kunst   in De Hallen. Het brein hierachter is de dada-stroming, die in 1916 ontstond. Van een boxershort met een brandende plek tot een pindakaasvloer van Wim T. Schippers. Geen buikpijn van het lachen, maar wel vermaak en hierdoor keek ik met een andere blik naar kunst.

– Tijdens dit jaar kwam ik erachter dat ik het heerlijk vind om te kijken naar kunstwerken van de surrealisten. Ze hebben vaak iets speels en je kunt er bij wegdromen. Bij Gek van surrealisme in het Boijmans (Rotterdam) maakte ik kennis met grote surrealisten als Salvador Dalí, René Magritte (van de man met de appel) en Joan Miró.

– Last but not least… The Prints of Andy Warhol and other PopArtists in de Beurs van Berlage (Amsterdam). Ook de pop-artkunstenaars wilden kunst toegankelijk maken. Eén van de bekendste pop-artkunstenaars is Andy Warhol van zijn zeefdrukken, Campbell-soepblikken en de bananenplatenhoes voor The Velvet Underground word je vrolijk. Zó ook van de stiptekeningen van Roy Lichtenstein. Afgelopen maand ontdekte ik tijdens de overzichtstentoonstelling Lasting Influence in Moco (Amsterdam) ander werk van Lichtenstein, waarvoor hij liet inspireren door o.a. Mondriaan en Van Gogh.

Hoewel ze er niet bij staan, mogen de diverse fototentoonstellingen die ik heb gezien ook niet ontbreken, zoals die van André Kertész. Nog te zien t/m 10 januari in Foam (Amsterdam), gaan dus!

Tentoonstellingen van 2017

Dan wil ik ook nog even een paar kunstwerken uitlichten:

– Met een heel team werkte de Japanse kunstenares Chiharu Shiota aan Uncertain Journey, onderdeel van de tentoonstelling Between the Lines in het Noordbrabants Museum. In een zaal zijn er boten te zien die verbonden zijn aan een paar duizend (!) rode draden van wol. Niet alleen het zaalvullende kunstwerk is mooi, ook de laag die eronder schuilgaat. Samen vormt dit gigantische werk een rode draad: elke staat symbool voor een mensenleven. De draden staan net als mensenlevens met elkaar in verbintenis.

– Het viel de Amerikaanse fotograaf Andres Serrano op dat er in 2013 meer daklozen waren dan ooit. Hij besloot om tweehonderd bedelbordjes over te kopen en die te verwerken in Reaveling Reality in Huis Marseille. Ze zeggen allemaal dat ze weg willen uit kou en verlangen naar een dak boven hun hoofd. Langzaam dringen de verhalen achter de bordjes tot je door en dat maakt zeer veel indruk!

Voornemens
– Het Guinness Book of World Records halen door meer musea te bezoeken, want ‘maar’ negentig exposities, dat kan een stuk hoger, toch?
– Hoewel ik al regelmatig museumuitstapjes maak buiten Amsterdam (lees: Zwolle, Den Haag en Rotterdam), wil ik véél meer musea buiten mijn ó zo fijne stad bezoeken. Dus hallo, Bonnefantenmuseum (Maastricht), Van Abbemuseum (Eindhoven), Groninger Museum (Groningen), Museum MORE (Gorssel) en Kröller-Müller Museum (Arnhem).
– Er is zoveel meer dan die Nachtwacht, die je als achtjarige zag. Nu bekijk je kunst met andere ogen. Daarom ga ik door met enthousiaste artikelen over toffe expo’s, zodat jullie straks net zo vrolijk worden van een museumbezoek als ik! Dat lijkt me een kunst op zich.

Beeld: Museum Boijmans Van Beuningen, Maurizio Cattelan, Foam, Maurizio Cattelan, Museum Voorlinden, Leandro Erlich, Markus Matthias Krüger en Kasteel het Nijenhuis

Zin om je elke dag te laten verrassen door kunst? Bestel dan de grote Nederlandse kunstkalender 2018.

Comments

comments

About Rosa Lee

Schrijven is een grote passie van mij. In mijn vrije tijd ga ik graag naar foto-exposities, de stad of bioscoop. Ik ben vrolijk, nieuwsgierig, nauwkeurig en een doorzetter. Kortom, ik ben er klaar voor om van mijn cultuurblog een succes te maken!

Geef een reactie