Govert Kittel

‘Als mensen losgaan op jouw muziek, dan is je missie volbracht’

12 min read

Deze maand staat Cultypleasure in het teken van Amsterdam Dance Event. Dat betekent interviews met jonge getalenteerde dj’s en producers. Govert Kittel (22) kreeg met zijn release Don’t You Say You Love Me een half miljoen plays. Sindsdien legt ‘Tierap’ zijn muzikaliteit vast in eigen platen en staat hij te grooven op onder andere ADE.

Hoe is je dj-carriére van start gegaan?
“Mijn vader zette de grandmix van Ben Liebrand altijd keihard aan in de auto. Hij zat zo: ‘Moet je luisteren.’ Ik vond het heel cool hoe dat over elkaar gemixt was. Ik ben toen op zoek gegaan naar nieuwe muziek op internet, ik luisterde naar livesets van andere dj’s: Chuckie, Ben Liebrand en Chocolate Puma. Dat waren wel de houseboys. Roog, Erik E, Hardsoul, defected dingetjes vond ik helemaal de shit.

We hadden een oud mengpaneeltje staan, voor mij en mijn twee broers. Op mijn elfde kwam dat mengpaneeltje naar mij toe en ging ik daar een beetje mee spelen. Dat vond ik nice. Toen ik dertien was kocht ik van mijn spaargeld nieuwe apparatuur, want hiermee kon je alleen het volume regelen. Ik ging met een redelijk setje de hele tijd op huisfeestjes draaien van vrienden van mijn broer, dat was cool. Ik was héél de dag bezig met muziek.”

Hoe ging het daarna verder?
“Toen ik dat éne setje had gekocht, ging ik naar een buurthuis voor jongeren: Capsloc. Ik kwam andere jongens tegen die ook draaiden op feestjes. Daar hadden ze zo’n professionele dj-set. Dat was voor mij helemaal de shit. Je draaide dan omstebeurt een kwartiertje en wisselde ook muzieknummers uit. De jongens zeiden tegen mij: ‘Je hebt altijd heel veel nummers die ik nog nooit heb gehoord. Ik zat gewoon dagenlang achter de computer nieuwe muziek te zoeken.

Mijn broer gaf me op voor Kunstbende. Ik werd eerste van Zuid-Holland, ging door naar de finale en werd derde van Nederland. Toen dacht ik: hey, dit is wel cool. Daar wil ik wel wat mee! Ik heb me opgegeven voor de Herman Brood Academie, werd aangenomen en ben ook gaan produceren. Net daarvoor was ik al een beetje daarmee begonnen. Toen is het gaan lopen.”

Govert wijst naar zijn tatoeage waarin vette letters ‘Tierap’ staat. “Je zat te kijken hé?”

Ja. Hoe kom je daaraan?
“Ik zat in de eerste en was dertien. Op voetbal had ik een trainer die negentien was, hij wist dat ik aan het draaien was. Hij gaf een feest en zei: ‘Wil je komen draaien?’ Ik had net die spullen gekocht. Dus ik zei: ‘Ja, is goed.’ Ik woon in een hele lange straat van een kilometer. Hij woonde aan de éne kant en ik aan de andere. Ik was heel goed voorbereid en had allemaal tiewraps om de kabels heen gedaan. Zodat het allemaal netjes lag.”

Was je nerveus?
“Ja, best wel! Het was gewoon zo’n huisfeestje, maar voor mij was dat een heel ding, want ik had nooit voor mensen opgetreden. Ik ging met de auto, dat is niet eens een minuut rijden. Wij reden daarheen en gingen de spullen uitladen, ik moest al die tiewraps doorknippen. Dat duurde en duurde. Op een gegeven moment zei hij: ‘Sjezus man. Het feest is al begonnen en jij bent nog met je tiewraps bezig. Dj Tierap’. Bij zijn deur zette hij een bordje: Vanavond hebben we dj Tierap. Vanaf dat moment was dat mijn naam. Het was eerst een grapje, maar aan die oude voetbaltrainer heb ik wel mijn naam te danken. Ik heb vanaf dat moment altijd zo geheten. In de eerste van de Herman Brood Academie heb ik het met mijn logo getatoeëerd.”

En toen?
“In het jaar dat ik afstudeerde heb ik de plaat Don’t You Say You Love Me gemaakt. Ik dacht: dit is echt een plaat waarin ik geloof. Daarvoor stuurde ik nooit platen op naar andere dj’s. Ik heb hem toen uitgebracht op The Falling Apple, dat is een heel groot SoundCloud-kanaal. Binnen twee weken was die een half miljoen keer beluisterd. Toen had ik zoiets van: zó, ik kan dus een plaat maken. Ik had dat nummer ook naar Franky Rizardo gestuurd en gevraagd om feedback. Daar was ik altijd fan van. Ik dacht: ik kan het wellicht proberen. Toen hij binnen twee weken niet reageerde heb ik de plaat uitgebracht bij dat SoundCloud-kanaal.”

Wat vind je zo goed aan hem?
“Het is heel gek om te zeggen, zijn concept heet FLOW, maar hij heeft ook gewoon een goede flow! Het is heel dansbaar, energiek, niet constant hetzelfde, er zit een goede dynamiek in, dat vind ik cool. Pas na een maand kreeg ik een mailtje van hem: Yo, facking vette plaat man. Wil je deze uitbrengen op mijn label?”

Wat was toen je reactie?
“Ik was superblij dat hij uberhaupt reageerde, maar vond het ook wel shit, omdat ik hem al bij The Falling Apple had uitgebracht. Uiteindelijk heb ik vorig jaar met ADE een ander nummer op zijn label FLOW LTF Records gedaan en ging ik draaien op zijn feesten. Vanaf dat moment is het veel serieuzer geworden qua boekingen, draaien en producties. Mensen nemen je meer serieus als je een keer een release hebt gehad.”

Govert wijst naar een andere tatoeage.

“Dit is de titel van de plaat die ik vorig jaar heb gereleased: Just close your eyes. Maar ik heb onderhand al zes officiële nummers uitgebracht, maar die moet ik nog tatoeëren. Ik heb nog niet de tijd genomen om daarvoor te gaan zitten, maar dat dat wil ik wel nog. Ik wil in principe alle nummers die ik uitbreng tatoeëren.”

Wat voor nummers maak je?
“Toen ik net begon was het meer Chuckie, wat harder ook, latin. Niet edm, maar wel commerciëler. Naarmate ik ouder werd, werd het steeds meer groovy en house. Nu is het echt techhouse. Het was wel altijd met de groove en een bepaalde basis in de house. Ik draai nu nooit meer een plaat die ik een paar jaar geleden maakte. Op de Herman Brood Academie ben ik achter mijn eigen stijl gekomen.”

Vind je het belangrijk om verschillende platen te maken?
“Het is wel allemaal in mijn stijl: techhouse, maar er zit daarbinnen altijd verandering in. Ik kan een feelgood pianoplaat maken met een vocal. Of een plaat die wat rauwer is, meer boem boem met een lekkere beat. Ik vind het belangrijk om jezelf niet te stoppen in één bepaalde soort sound/track. Er moet wel een lekkere groove/swing inzitten, dan vind ik het al heel vet.”

Hoe onderscheid je dan jezelf?
“Met de groove, het is soulvol maar wel een soort van hard, dat is de basis. Af en toe met een lekker vocaaltje erin. Je hebt tegenwoordig platen waarbij het draait om de kick, bass en de percussie: de claps en de shakers, etc. Ik houd wel van akkoorden en basslines. Je hoeft niet de nieuwste stijl uit te vinden, zoals Olivier Heldens en Martin Garrix. Maar je kan in die stijlen ook weer bepaalde dingen doen waaraan ze jou herkennen.”

Bespeel je ook muziekinstrumenten die je terug laat komen in jouw tracks?
“Ja, ik maak melodieën. Sinds vijf jaar zit ik op pianoles. Eén keer in de twee weken heb ik les van een jazzmuzikant. Ik vind het belangrijk om dat stukje muzikaliteit in mijn platen terug te laten komen. De piano heeft me geholpen met produceren.”

Hoe kom je aan je inspiratie?
“Door platen van andere dj’s. Ik hoor hun nummers en denk: dat is wel vet man. Naar wie ik luister is heel verschillend. Dat kunnen oude discoplaten die ik ineens hoor, maar ook nieuwe artiesten. Dennis Ferrer vind ik altijd vet, dat was vroeger mijn idool. Als hij een nieuwe plaat maakt en ik luister die dan denk ik: ah, dat is wel cool. Door bepaalde vibes, geluiden, manieren van arrangeren van platen dus de opbouw en indeling. Ik luister heel anders naar platen dan anderen. Ik luister van: oh, hoe heeft hij die clap, die kick en bassline zo gedaan? Ook door naar feesten te gaan.

Met ADE was ik in de A’DAM Toren waar oude house legends stonden te draaien, een soort discohouse was het. Ik draai het zelf niet, maar ik vind het wel supervet. Het is echt oldskool. En als ik een keer gedraaid heb, geeft dat een goed gevoel en ga ik weer de studio in. Soms lukt het en soms lukt het niet. Ik zit ook weleens in de studio: ik ga nu een vette plaat maken, maar dan lukt het niet.”

Wat doe je als het niet lukt?
“Meestal ga ik muziek luisteren van anderen of iets anders doen. Je moet het ook niet forceren. Dan ga je geen goede platen maken. Ik heb ook weleens dat ik de éne plaat binnen twee uur heb. Dan heb ik zoveel inspiratie dat het er gewoon uitschiet. Maar ik kan er weleens heel lang over doen. Je moet daarmee uitkijken, op een gegeven moment heb je die plaat zo vaak gehoord dan is het niet meer cool. Dan denk je: Is dit het nou? Je kan iets het éne moment heel vet vinden en de volgende ochtend terugluisteren en denken: what the fack heb ik nou weer zitten maken?”

Wat zijn de belangrijkste dingen die je op de Herman Brood Academie hebt geleerd?
“Netwerken. Sowieso de manier van produceren en eigenlijk hoe de wereld in mekaar zit. Hoe het gaat met contracten, met labels, wat je moet doen als iemand op jou afstapt en die samen wilt werken.”

Wat moet je dan doen?
“Als een partij zegt: ‘We gaan heel veel geld in jou stoppen, we gaan jou groot maken’ moet je goed uitkijken dat je niet wordt gebruikt. Je leert ook hoe je met mensen om moet gaan, naast produceren. Wel is het zo dat je meer leert over muziek maken dan het draaien. Iedereen gaf vier keer in het jaar een optreden. Iedereen had een eigen studiootje. Dan zat je je eigen muziek te maken en was het gewoon doen. In principe was het ook wat je er zelf meedoet, hoeveel tijd je erin steekt. Ik leerde om platen na te maken. In de eerste week moest ik platen van Daft Punk namaken. Dat was lauw. Daar leer je heel veel van.”

Waar heb je zoal gedraaid, ook tijdens je opleiding?
“Daarvoor had ik al in de Escape gestaan, in Rotterdam in veel tenten als Maassilo Factory 010, met Kunstbende stond ik in de Westergasfabriek en in wat kleinere tentjes. Op de Herman Brood Academie werd het serieuzer en grotere feesten, toen heb ik op het Lakedance Festival gestaan. Vorig jaar heb ik voor het eerst op Amsterdam Dance Event gedraaid.”

Hoe was dat?
“Vet! Toen ik die plaat had gestuurd naar Franky Rizardo zei hij: ‘Kom je met Amsterdam Dance Event draaien op mijn feest FLOW?’ En stond ik vorig jaar in de Air. Mijn broer had een hele partybus geregeld die van Rotterdam naar Amsterdam ging, al mijn vrienden en familie waren daarbij. Om zes uur ’s ochtends ging de bus weer terug. Dat deden we zaterdag weer, toen stond ik ook in de Air op FLOW.”

Is dat specialer dan andere feesten omdat het Amsterdam Dance Event is?
“Ja, iedereen komt daarheen om nieuwe artiesten/talenten te zien en te netwerken. Je kan je pas echt dj en producer noemen als je op Amsterdam Dance Event hebt gestaan. Het is een heel belangrijk evenement in de dansscene. Voor mij is het altijd een hele eer dat ik op zo’n evenement mag staan. Ik ben er heel blij mee, want het is anders dan gewone feesten. Iedereen heeft het erover, ook op de radio. Als je daarop mag draaien is dat natuurlijk supervet.”

Wat vind je zo vet aan draaien?
“Als ik mensen blij kan maken met de muziek die ik maak en draai, dan ben ik in mijn element. Ik vind het heel cool om mensen de muziek te laten horen waarvan ik houd en als zij daar ook van houden dan ben ik de blijste persoon op de wereld. Als ik in de studio ben kan ik helemaal in mijn eigen wereld zitten, lekker wegdromen en me focussen op één ding. Ik ben ook meer van muziek gaan houden om het zelf te maken, omdat het dan echt iets is van mij. Als mensen losgaan op jouw zelfgemaakte muziek, dan heb je je missie volbracht. Dat is het lauwste wat er is!”

Wat is tot nu toe jouw hoogtepunt?
“Qua draaien vorig jaar op Amsterdam Dance Event. Puur ook omdat het supergezellig was met al mijn vrienden en familie. En qua muziek die release die zoveel bekeken is. Dat was de eerste plaat van mij die echt online kwam. Ik had daarvoor wel een paar plaatjes online gezet, maar dat was meer voor mezelf. Dat was mijn eerste plaat die ik aan de buitenwereld liet zien en die het goed deed. Dat was ook het moment in mijn carriére waarop ik dacht: ik moet dit serieus nemen en er gewoon voor gaan, want ik wil hier supergraag mijn brood mee verdienen.”

Wat wil je nog graag bereiken in de toekomst?
“Ik wil heel graag vette releases op grote labels als Defected Records. Dat is van kleins af aan een doel geweest. Laatst was ik op hun festival in Kroatië puur om te kijken en om een beetje te netwerken, daar moet je gewoon tijd instoppen. Ik zal graag een keer in het buitenland, Amerika, willen draaien. Ik heb weleens in België gedraaid, maar dat is niet écht het buitenland… En dat ik heel veel vette platen maak, veel draai op feesten en in de studio zit. In Nederland wil ik een keer op Mysteryland staan, daar ga ik al vanaf mijn zestiende bijna elk jaar heen en vind ik het vetste festival van Nederland. En ik wil graag een keer op Ibiza staan en de Defected-feesten.”

Wat wil je meegeven aan andere jongeren die ook willen produceren en draaien?
“Doe waar je zelf achter staat, werk er hard aan en bouw je eigen stijl. Doe wat jij vet vindt en als je kan laten zien aan de mensen dat jij daarin gelooft, dan gaan hun het ook leuk vinden. Zorg dat je het altijd naar je zin hebt. En maak veel muziek in de studio, daar leer je het meeste van!”

Volg Govert vooral via zijn kanalen: https://soundcloud.com/djtieraphttps://www.tierapmusic.com/ en https://www.facebook.com/DJTierap/

Beeld: Jaap Beyleveld

 

Comments

comments

About Rosa Lee

Schrijven is een grote passie van mij. In mijn vrije tijd ga ik graag naar foto-exposities, de stad of bioscoop. Ik ben vrolijk, nieuwsgierig, nauwkeurig en een doorzetter. Kortom, ik ben er klaar voor om van mijn cultuurblog een succes te maken!

Geef een reactie