Sharon Fles

‘Dankzij mijn doofheid is mijn blikveld veel groter’

10 min read

Voor deze rubriek interview ik wekelijks jong, aanstormend talent. Eventplanner en projectcoördinator Sharon Fles (22) is sinds haar geboorte doof. Ze ziet dit niet als een grote beperking, maar zet dit juist om in iets moois: festivals voor doven, slechthorenden en horenden, daarnaast is ze actief voor Stichting Welzijn Doven Amsterdam.

Wanneer kwam je op het idee om evenementen/festivals te organiseren?
“Toen ik nog op de basisschool zat, werd altijd aan mij verteld dat ik soort een regeltante was. Dat stond vooral in mijn rapporten. Door mijn vriendinnen werd ik vaak de ‘Bezige bij’ genoemd. Ik vond het leuk om een juf te spelen en taken te delegeren. Ik was en ben altijd nieuwsgierig naar hoe het achter de schermen gaat.”

Hoe uitte zich dat nog meer?
“Ik ging op mijn veertiende al naar Sencity (een zintuigprikkelend evenement voor doven, slechthorenden en horenden) en daar is het begonnen. Ik ging niet vaak naar festivals, maar was vooral op speciale evenementen voor doven en slechthorenden te vinden. Muziekfestivals waren niet interessant voor mij, omdat ik niet alles mee krijg. Vanaf mijn vijftiende hielp ik vrijwillig mee aan een organisatie die een groot muziekevenement voor doven, slechthorenden en horenden organiseert. Sindsdien wist ik zeker dat plannen en organiseren mijn tweede naam is. Ik wist altijd al dat ik in de eventbranche wilde werken.”

Waardoor wist je dat precies?
“Doordat ik een scherpe en kritische blik heb. Ik zie details gelijk en dankzij mijn doofheid is mijn blikveld veel groter dan die van een horende persoon. Ik kan daar veel voordeel uithalen in de eventbranche. Ik vind het vooral leuk dat eventbranche zo divers is. Elk evenement is anders en het blijft spannend hoe het zal verlopen. Ik ben echt een challenge seeker. Deze branche is zo groot en je kan alle kanten opgaan. Denk aan weddingplanning, congressen en beurzen, muziekevenementen en sociale-culturele evenementen enzovoort. Tijdens stages en vrijwilligerswerk heb ik gemerkt dat voornamelijk sociale-culturele evenementen meer bij mij passen.”

Kun je hier iets meer over vertellen, waardoor sprongen deze evenementen er meer uit?
“Ik heb meer affiniteit met evenementen waar de verbinding centraal staat. Het is niet altijd zichtbaar en bewust, dat maakt het leuk. Ik heb liever dat ik op een evenement ook praatjes kan maken met bezoekers. Dat maakt het – naar mijn mening – persoonlijker.”

Wat voor stages en vrijwilligerswerk heb je gedaan?
“Ik heb stages gelopen bij de Stichting Welzijn Doven Amsterdam als stagiaire events en later als projectmedewerker. Daarna ben ik in de dienst genomen als vrijwilligerscoördinator voor een jaartje. Ondanks dat ik mijn stages twee keer bij dezelfde organisatie heb gelopen, heb ik enorm veel geleerd. De stichting was volop in de ontwikkeling, waardoor ik de kans heb gekregen om mijn bijdrage te leveren. Bijvoorbeeld door nieuwe evenementen die nog nooit georganiseerd waren en ik schreef ook een vrijwilligersbeleid.

Verder heb ik vrijwilligerswerk voor Sencity en MuteSounds gedaan. De werkzaamheden hadden vooral te maken met projectondersteuning, tolkencoördinatie, klankbordgroep en projectleiding. Door het vrijwilligerswerk kon ik ontdekken welke bedrijfscultuur bij mij past en hoe ik als beste mijn kwaliteiten kan benutten. Als ik het gevoel krijg dat ik niet het maximale uit mijn kwaliteiten kan halen dan houdt het daar al op.”

Waar was je op middelbare school mee bezig, ook al met regelen/organiseren?
“Op de middelbare school probeerde ik om mee te doen met de schoolfeestcommissie. Al merkte ik dat het niet helemaal werkte, omdat ik vrij vroeg ambitieus was. Ik wist wat ik wilde en dat kon wel eens botsen met andere mensen die het voor fun deden.

Is dat ook gebeurd?
Ja, helaas wel. Ik stapte uit een klankbordgroep, omdat ik graag meer wilde doen dan er mogelijk was. Andere teamleden vonden alles maar prima, maar mijn ambities lagen ergens anders. Dan zit je met twijfels, omdat je een team niet in de steek wil laten maar ook je tijd beter wil benutten.”

Uiteindelijk koos je ervoor om de opleiding Culturele en Maatschappelijke Vorming te doen. Hoe ben je tot deze keuze gekozen?
“Klopt, eigenlijk was het niet mijn eerste keuze. Ik wilde heel graag naar het Eurocollege in Rotterdam om de hbo-opleiding Hospitality & Evenementen Management te doen, maar het was een particuliere school. Het was voor mij financieel niet haalbaar en daarnaast woon ik in Amsterdam. Ik wist dat het mij veel energie zou kosten om heen en weer te reizen. Ik zocht naar andere opties en ik wilde vooral een opleiding waar ik diverse kanten mee op kon gaan.”

Kun je dit iets meer uitleggen? Je was er toch van overtuigd dat je de evenementbranche in wilde?
Dat klopt, maar ik was niet zeker hoeveel kansen ik zou hebben in de eventbranche. Dat had ermee te maken dat vaak aan mij verteld werd dat ik het héél moeilijk zou krijgen vanwege mijn doofheid. Het leek mij handig om een opleiding te kiezen waarmee ik in verschillende sectoren kon opereren. Bijvoorbeeld onderwijs, recreatie of welzijn. Het is uiteindelijk een goede keuze geweest, want ik ben nu ook opgeleid tot projectcoördinator en heb ervaring met verschillende functies. Ik vond deze opleiding bij toeval en was na een open dag direct overtuigd. Hier kon je vrij vroeg al je eigen leerroute bepalen en aanvullen met vakken waarin je je wil specialiseren. Zo heb ik onder andere Cultuurmarketing, Events & Beleven en Kunstgeschiedenis gevolgd. Tot vandaag de dag ben ik enorm blij dat ik deze opleiding heb gekozen.”

Wat zijn de belangrijkste dingen die je tijdens je opleiding hebt geleerd?
“Dat ik de regie over mijn leven heb. Ik weet als enige hoe ik als de beste uit mijzelf kan halen. Het is niet erg om fouten te maken of te falen. Zo heb ik een vak (Sport & CMV) gevolgd dat ik helemaal niet leuk vond. In eerste instantie vond ik het zonde van mijn tijd, maar daardoor ontdekte ik weer dat ik die richting niet op wil gaan. De opleiding stimuleert je om out of the box te denken en je eigen route te bepalen. Uiteindelijk studeer je af en dan moet je alle keuzes zelf maken.”

Kun je meer vertellen over wat je eerste echte klus was die je organiseerde? Hoe kreeg je die?
“Mijn eerste zelfstandige klus was vanuit mijn derdejaars stage. Toen was ik negentien jaar oud. Ik mocht het vrijwilligersfeest voor de Stichting Welzijn Doven Amsterdam organiseren. Het feest wordt jaarlijks gegeven om een groep vrijwilligers in de spotlights te zetten. Ik mocht het zelfstandig organiseren en dat was best spannend. Dat gaf mij ruimte om het feest een geheel nieuwe twist te geven. Sindsdien probeert de stichting het elk jaar te overtreffen. Dit jaar mag ik het weer organiseren, dit keer als freelancer!”

Hoe pak je het organiseren van een feest aan?
“Allereerst is het belangrijk om wensen en behoeften met een opdrachtgever af te stemmen. Daarna is het goed om alvast budget te bepalen. Daarvan uit zoek ik vaak ideeën via Pinterest of Instagram op. Als ik allerlei ideeën heb bepaald, dan maak ik een begroting die is ingedeeld per categorie (huurmaterialen, catering, aankleding, overige aankopen, etc.). Meestal vraag ik alvast offertes op bij diverse bedrijven, die ik meeneem naar het gesprek met de opdrachtgever. Na zijn/haar goedkeuring of aanpassing begin ik met bestellen, inkopen en projectplanning. Op de dag zelf maak ik gebruik van mijn zeer gedetailleerde draaiboek en van mijn fantastische team met vrijwilligers. Dat is in de basis hoe ik de organisatie van een feest aanpak.”

Je gaf al aan dat je slechthorend bent. In hoeverre merk je dat dit een beperking voor jou is in je werk?
“Ik ben vanaf mijn geboorte doof geworden en dat is erfelijk bepaald. Hoewel ik er dol op ben om in mogelijkheden te denken, merk ik wel dat het niet altijd makkelijk is. Toen ik voor mijn stage solliciteerde, ben ik negen van de tien keer afgewezen vanwege mijn doofheid. De voornaamste reden was dat ik niet kan bellen. Dat wordt inderdaad vaak gedaan als je een eventplanner ben, maar is niet de belangrijkste taak! Tegenwoordig kunnen wij e-mailen, WhatsAppen of sms’en. Natuurlijk kan bellen een snellere oplossing zijn, maar daar heb ik mijn tolk Nederlandse Gebarentaal voor. Op events neem ik gewoon een tolk mee die namens mij een portofoon draagt. Het zijn de bedrijven die zichzelf beperken!”

Hoe kom je aan opdrachten?
Network is the word! Het gaat echt vaak via mond-tot-mondreclame. Momenteel heb ik niet veel opdrachten, want ik ben pas in augustus begonnen. Wat ook goed kan werken is foto’s maken op de events. Dan kun je aantonen wat jouw stijl en concept is. Dat heb ik nog niet gedaan, maar ik merk dat andere eventplanners dat doen. Ik ben zeker van plan om tijdens mijn volgende events ook professionele foto’s te laten maken. Mijn grote voorbeeld op het gebied van branding is My Greatest Event. Zij gebruiken een eigen stijl, waardoor het altijd herkenbaar is.”

Hoe ga je jezelf ‘verkopen’ aan de buitenwereld?
Goede vraag! Momenteel is mijn website in onderhoud en ik houd mijn eigen accentkleuren aan. Navy and gold are my words! Dat heb ik gekozen, omdat ik een herfstkindje ben en ik hou van simpel, maar ook van elegantie. Ik werd ook aan mijn social media, daar begint de personal branding. Als ik word ingehuurd, dan pas ik altijd mijn kritische en gedetailleerde blik toe. Dat betekent dat de klanten nooit erover hoeven twijfelen dat er iets wordt vergeten of dat iets toch niet mogelijk blijkt.”

Welke festivals/evenementen heb je tot nu georganiseerd?
“Ik heb in de afgelopen jaren aan diverse festivals meegewerkt in plaats van dat ik ze geheel zelf organiseerde. Eén van de leukste evenementen die ik heb georganiseerd is een Halloweenfeest voor dove en slechthorende kinderen. Dat was zo leuk om te doen en ook om te zien hoe kinderen het feest beleven. Het is vooral fijn om te zien dat deze kindjes in hun eigen taal kunnen spreken en spelen.”

Aan welke ‘diverse’ festivals heb je nog meer meegewerkt?
“Voor in begin van april 2018 organiseer ik samen met vier meiden een kunst-cultureel festival ‘In De Diamantfabriek’. Voorheen heette het Amsterdamse Studenten Festival. Het wordt gehouden in het CREA-gebouw. Dit gebouw was vroeger een diamantfabriek, vandaar dat ons festival zo wordt genoemd. Het wordt al meer dan vijftien jaar georganiseerd door en voor studenten van de Universiteit van Amsterdam en Hogeschool van Amsterdam.”

Kun je er van leven?
“Op dit moment doe ik het parttime en kan ik nog niet van leven. Ik heb er ook een bijbaantje naast moeten nemen bij een koffiebar. Je moet er veel tijd in willen investeren. Hier komen netwerkborrels, meewerken aan festivals en social media bij kijken.”

Hoe ziet jouw gemiddelde week eruit?
“Ik werk een dag per week bij Wat Telt! Deze organisatie staat voor inclusie (het meedoen van mensen met een beperking) en toegankelijkheid. Ik ondersteun deze organisatie bij haar diverse projecten en evenementen. Daarnaast werk ik een aantal uren voor het vrijwilligersfeest voor de Stichting Welzijn Doven Amsterdam. Voor de rest houd ik mij bezig met mijn website, social media content en natuurlijk off- en online netwerken.”

Wat wil je over tien jaar bereikt hebben?
“Ik wil over tien jaar dit werk fulltime kunnen doen en vooral mijn onderneming uitbreiden met dove en slechthorende medewerkers die net als ik ambities in de eventbranche hebben. Ik zou graag iets groots willen organiseren, waar dove en slechthorende jongeren iets kunnen leren. Een dag met verschillende activiteiten waarbij zij niet hoeven nadenken over hoe de communicatie zal verlopen. Dat maakt de drempel tot leren lager. Dat is wat ik vooral wil bereiken met mijn evenementen. Het is nooit te laat om te leren en je bent nooit klaar daarmee. Ik vind het wel belangrijk dat het in mijn evenementen duidelijk blijft voor welke doelgroep het bedoeld is. Dan voelt deze groep zich beter aangesproken en blijven de activiteiten goed daarop afgestemd.”

Wat wil je meegegeven aan jongeren die er ook van dromen om een festival te organiseren?
“Laat jouw studie of werk je er niet van weerhouden om ervaringen op te doen. Zie je een kans om (vrijwillig) mee te werken aan een evenement of festival, doe het! Als je niet meer studeert, probeer dan toch om vrijwilligerswerk te doen of om via een uitzendbureau een beetje te proeven van hoe het is om in een bepaalde branche te werken. Het is de tijdsinvestering waard, want uiteindelijk ben je een hoop kennis rijker. Blijf openminded, maar vergeet jouw richting in de eventbranche niet. Ik bedoel hiermee dat als je merkt dat je niet zo goed kan werken in bijvoorbeeld de muzieksector dan moet je het niet gaan forceren. Je kan namelijk onprofessioneel overkomen. Wees eerlijk als je vindt dat je niet optimaal in een sector kan werken. Het kan zijn dat een klant mij vraagt voor een muziekevenement, dan zeg ik eerlijk dat ik daar niet veel ervaring mee heb.”

Beeld: Sharon Fles

Laat vooral hieronder weten wat je van het interview vindt!

Comments

comments

About Rosa Lee

Schrijven is een grote passie van mij. In mijn vrije tijd ga ik graag naar foto-exposities, de stad of bioscoop. Ik ben vrolijk, nieuwsgierig, nauwkeurig en een doorzetter. Kortom, ik ben er klaar voor om van mijn cultuurblog een succes te maken!

Geef een reactie