Voor deze rubriek interview ik wekelijks jong, aanstormend talent. De 25-jarige Noukka Signe combineert haar baan als designer met haar grote passie: fotografie.
Wanneer was jouw eerste aanraking met fotografie?
“Ik was dertien toen ik via de imageresultaten op Google het werk van Lara Jade en Victoria Sims tegenkwam. Zij maakten expressieve zelfportretten en deelden ze op DeviantART.com. Ik was daardoor direct zo geïnspireerd dat ik ben gaan sparen voor mijn eigen camera. Daarvoor had ik nooit echt een passie gehad die ik ook volhield om te blijven doen. Mijn generieke kinderdromen waren juf of dolfijnentrainer worden.”
Was je altijd al met fotografie bezig? Hoe uitte zich dat?
“Mijn vader was vroeger veel bezig met fotografie, nog in het analoge tijdperk. Ik weet niet of dat mij heeft beïnvloed, maar ik heb wel foto’s van toen ik zes jaar oud werd en een wegwerpcamera kreeg van mijn ouders. Dat is heel erg leuk om terug te zien. Je kan zien dat ik wel bewust foto’s maakte, vooral van familie en vriendinnen. Ik ben sinds mijn dertiende altijd met fotografie bezig geweest. Toen ik op de middelbare school een fotografiecursus kon doen, greep ik die kans natuurlijk aan. Daarnaast heb ik twee keer een Project 365 gedaan, waarbij je een jaar lang elke dag een foto maakt.”
Welke fotografen inspireren je?
“Doordat ik fotografie echt hebben leren kennen via het internet en mijn foto’s deelde op sites zoals DeviantART en Flickr, had ik een andere wereld van fotografie dan waar de meeste mensen aan zullen denken. Door groepen op Flickr en projecten zoals Project 365 volgde ik allemaal jonge fotografen. Tieners of fotografen van begin twintig, die zichzelf fotografie hadden aangeleerd en fotografeerden om zichzelf te uiten. Ik keek enorm op naar fotografen als Rona Keller, Laura Zalenga, Ana Santl, Clara Nebeling, Joel Robison, Zack Ahern Savannah Daras en Whitney Justesen. Inmiddels zijn het mijn vrienden. We zijn nog steeds actief in Facebookgroepen en spreken elkaar over ons werk en de uitdagingen, ondanks dat we eigenlijk allemaal een andere richting op zijn gegaan, ook qua fotografie.”
Welke opleiding volg je? Wat leer je daar?
“Communicatie en Multimedia Design in Utrecht. Door foto’s te maken, bezig te zijn met Photoshop en vervolgens met design, is mijn interesse in visuele media breder geworden dan alleen fotografie. Door CMD ben ik ook meer gaan experimenteren met video, animatie en design. Eén van mijn favoriete opdrachten was die waarbij – we vier weken lang – elke week een editie van ons eigen tijdschrift moesten uitbrengen. Om dan de juiste foto’s te maken, deadlines te halen en te zorgen dat het in print uitkomt, dat was een goede uitdaging!
Waar ligt als fotograaf jouw kracht?
“Ik fotografeer het liefst mensen op een oprechte en expressieve manier. Ik speel graag met natuurlijk licht en omgevingen, om bestaande dingen toch helemaal eigen te maken en zo mijn verhaal te vertellen.”
Wat voor boodschap wil je uitdragen met je foto’s?
“Ik ben begonnen met zelfportretten maken omdat ik écht iets kwijt wilde. Het was mijn uitlaatklep. Die emotie, die krijg je er niet altijd in als je voor iemand anders foto’s maakt, maar ik probeer wel altijd dat er emotie en betekenis in de basis is. Mijn doel is om de kijker emoties te laten voelen. Voor mij is fotografie emotie.”
Kun je wat vertellen over jouw eerste klus?
“Mijn eerste klus was eigenlijk het “uitlenen” van een bestaande foto. Ik kreeg opeens een email van uitgeverij HarperCollins waarin stond dat ze mijn foto op DeviantART hadden gevonden en of ze die mochten gebruiken voor een boekomslag. Ik heb daarna nog een aantal boekomslagen gemaakt.”
Op welke foto ben je het meest trots?
“Moeilijke vraag, het wisselt heel erg! Soms met elke nieuwe shoot die ik doe en soms met mijn bui. Ik denk op deze foto van Inge. Dat is omdat het niet mijn normale fotografiestijl is, zo strak in het zwart-wit, gericht op beauty. We wilden een studio-look terwijl de shoot gewoon in de woonkamer van de make-up artist was met een raam en een reflector als belichting. Het was een hele leuke uitdaging, samen hebben we echt iets moois neer kunnen zetten.”
Hoe kom je aan werk?
“Omdat ik fotografie naast mijn “normale” baan als designer doe, ben ik niet afhankelijk van opdrachten qua inkomen. Op dit moment laat ik opdrachten naar me toe komen (dan hebben ze vaak via via over me gehoord), heb ik een aantal foto’s beschikbaar om te licenseren of maak ik mijn eigen opdrachten met een eigen team van model, make-up artist en stylist zodat we allemaal aan ons portfolio kunnen werken. De foto’s die ik als stock beschikbaar stel, zijn vaak foto’s die ik al maak wanneer ik in mijn vrije tijd met fotografie bezig ben of oude foto’s waar ik inmiddels minder emotionele waarde aan hecht.
De laatste tijd maak ik vaker portretten voor artiesten, zoals dj’s of singer-songwriters. Dat zijn lokale en nationale artiesten, zoals Soepp, Kelly Cossee en Comet Blue. Dat vind ik heel erg leuk om te doen, omdat ik dan met creatieven samenwerk en hen kan helpen om hun persoonlijkheid op een interessante manier vast te leggen.”
Ben je ook bezig om jezelf te promoten?
“Op dit moment staat fotografie op een laag pitje omdat ik mijn studie nog moet afmaken, maar wanneer ik actief fotografeer plaats ik mijn foto’s op Instagram, 500px en Flickr. Ik ben niet heel actief ermee bezig, maar ik deel wel graag mijn werk. Daardoor komen er toch kansen op me af of kan ik door een aantoonbaar portfolio met modellen samenwerken aan een eigen idee.”
Hoe zie je jezelf over tien jaar?
“Ik hoop dat ik dan nog steeds fotografeer en veel mooie, interessante mensen heb mogen vastleggen. Het liefst groei ik verder in zowel de portretfotografie voor artiesten als in modefotografie. Een editorial in een bekend tijdschrift – als ik wild mag dromen: Vogue – lijkt me heel erg tof! Maar dan zal ik de verdeling tussen fotografie en design wel anders moeten verdelen. Ik wil dan meer tijd aan fotografie besteden, maar zal ook altijd blijven ontwerpen. Ik hecht best veel waarde aan de vrijheid die ik nu heb in mijn fotografie, ik doe het niet omdat ik moet, maar omdat ik het wil doen. Die onafhankelijkheid wil ik houden, mijn baan als designer zal dat blijven ondersteunen.
Van welke tip hebben anderen die dromen van een carrière als fotograaf nog veel profijt?
“Je zult je kansen zelf moeten creëren en aanpakken. In deze tijd is het zo makkelijk om je werk te delen en op deze manier connecties te maken. Als je dat goed weet te benutten en zo een naam voor jezelf kunt maken dan kun je heel ver komen. Wees ook niet bang om met “concurrentie” te netwerken, je kunt elkaar zo juist verder helpen door opdrachten door te spelen en samen te fotograferen.”
Beeld: Noukka Signe
