Voor deze rubriek interview ik wekelijks jong, aanstormend talent. Remy Borsboom (20) is dj en producer. Hij behaalde in korte tijd met Afterglow 1,4 miljoen plays op Spotify, heeft vijf contracten bij Armada Music en is bijna fulltime bezig met zijn passie: muziek. Maak kennis met Remy Cooper!
Stel jezelf voor in vijf woorden.
“Ik denk: ondernemend, muzikaal, leergierig, gepassioneerd en ik ben ook een beetje een creator, want nu maak ik vooral ook heel veel muziek, omdat ik dat supertof vind.”
Over muziek gesproken, hoe ben je in de dj-wereld terecht gekomen?
“Ik ben begonnen in de musicalwereld. Toen ik ongeveer negen was, heb ik twee seizoenen kleine Tarzan gespeeld in de musical Tarzan, een productie van Joop van de Ende, in het Circustheater. Daarna heb ik nog twee musicals gedaan: op mijn elfde speelde ik in Joseph And The Amazing Technicolor Dreamcoat en op mijn twaalfde in Kruimeltje. Op mijn twaalfde was ik klaar met musicals en ben ik gaan dansen bij Lucia Marthas in Amsterdam. Daarna was ik klaar met de musicalwereld, dansen en zingen, dat was toen ik ouder werd toch niet echt iets voor mij.
Ik ben erin gerold door feestjes van de middelbare school waar ik net opkwam. Die inspireerden mij en vond ik heel interessant, waardoor ik op mijn dertiende begon met draaien en die wereld ging onderzoeken. Ik ging dj’s volgen, bekende maar ook lokale dj’s, en kwam erachter dat zij ook hun eigen muziek maakten. Een jaar later begon ik ook een beetje met produceren om het gewoon te proberen. Dat was toen nog niet heel serieus.”
Waarom was die musicalwereld niets voor jou?
“Het is vooral zo dat die muziek mij op een gegeven moment niet meer aansprak, omdat ik in die tijd met hele andere muziek in aanraking kwam die ik veel interessanter vond. Daarbij kwam ook nog kijken dat ik de baard in de keel kreeg. Dus mijn hele stem kon ik een tijdlang niet gebruiken, waardoor ik er sowieso een beetje uit was gerold.”
Hoe vond je het om op zo’n jonge leeftijd een hoofdrol te spelen?
“In het begin vond ik het heel spannend. Ik twijfelde zelfs of ik wel auditie wilde doen, maar ik heb het toch gedaan. Vanaf dat moment ben ik verslaafd geraakt aan de muziekwereld. Ik vond dat zo tof en was natuurlijk best wel een jong pikkie. Daar werd ik behandeld als een volwassene. En door de shows die ik speelde, kwam zoveel adrenaline vrij. Dat is zo’n tof gevoel en dat zoek ik nu ook heel erg op in mijn draaien.”
Kun je meer vertellen over de middelbare school en jouw draaien?
“Ik ben op mijn dertiende begonnen met een goede vriend van mij. We kwamen op het idee om te gaan draaien en hebben geïnvesteerd in een goede dj-set, speakers, licht en geluid. Toen zijn we begonnen met onze eigen drive in show, die we best wel een paar jaar hebben gedaan. We deden echt allerlei feestjes van schoolfeesten tot bruiloften en van strandfeesten tot privéfeestjes, soms voor mensen die vijftig werden. Omdat ik voor heel verschillend publiek heb opgetreden, heb ik geleerd om aan te voelen wat er gedraaid moet worden en dat ik niet alleen maar kan draaien wat ik tof vind. Zo zijn wij samen begonnen. Toen ik daardoor steeds dieper inging op het muziek maken, ben ik ook voor mezelf gestart als Remy Cooper. Wij zijn nog steeds bevriend en draaien af en toe nog steeds samen.”
Je geeft aan dat jij en die vriend erin investeerden. Hoe kwamen jullie aan dat geld, want jullie waren natuurlijk best wel jong nog?
“We hebben geld van onze ouders geleend met een sterk plan waarin zij geloofden. Stel dat het niet werkte dan zouden ze altijd alles nog kunnen verkopen. Wij kochten spullen, mijn vader was daarbij betrokken omdat die zelf ook technisch is, het leuk vindt en er verstand van heeft. We zijn op feestjes gaan draaien om het geld terug te terug te betalen. Als wij op een feestje draaiden, kregen zij een deel terug. Dat geld hebben we al vrij snel weten terug te betalen. We hebben echt wel op veel feestjes gedraaid. De éne keer wel meer dan de andere, maar soms kwam het voor dat we drie keer in een week moesten draaien. Maar dat was dan per periode: veel, weinig, veel, weinig, zo ging het altijd een beetje. Dat is eigenlijk hoe het nu ook gaat.”
Wat voor muziek draaiden jullie dan?
“We draaiden van alles. Het heeft voor mij ook invloed gehad op de muziek waarvan ik nu houd, omdat we vaak disco muziek draaiden, is dat een beetje bij mij blijven hangen. Ik probeer daar nog steeds wel dingen mee te doen, net in een andere vorm. Als ik bij een feestje met een oudere doelgroep draai dan zal ik eerder de originele track draaien en als Remy Cooper zal ik eerder een remixversie draaien.”
Hoe ben je aan die toffe dj-naam gekomen?
“Mijn volledige naam is Remy Cornelis Borsboom. Ik wilde het graag een beetje persoonlijk houden. Ik heb gekeken naar hoe ik mijn naam op andere manieren kon verwoorden en het liefst ook internationaal. Mijn muziek gaat de hele wereld over, ook omdat ik nu muziek bij Armada Music uitbreng. Ik heb mijn tweede naam Cornelis gepakt en ik ben gaan brainstormen met mijn ouders en management over namen die daarop leken. Toen zijn we op Cooper uitgekomen.”
Wanneer kreeg je uiteindelijk een manager? Hoe ging dat?
“Nou, ik was natuurlijk al een tijdje bezig met muziek maken en wilde een volgende stap zetten. Ik wilde meer echt een artiest zijn en mezelf daarin kunnen uiten, muziek uitbrengen die ik tof vind en die draaien. Dus het ging vooral om muziek uitbrengen, daar had ik connecties voor nodig. Het is tegenwoordig heel moeilijk om muziek uit te brengen bij een label, omdat er zo verschrikkelijk veel concurrentie is. Als dat dan via via kan, is dat natuurlijk heel mooi. Ik kende veel mensen die mijn manager kenden, via via kwam ik bij hem terecht. Toen hebben we meerdere keren een gesprek gehad over mij en mijn muziek. Toen kwam het idee dat ik bij hun de studio in kon. En eigenlijk was hij toen nog niet helemaal mijn manager, wel onofficieel. Omdat hij in mijn muziek geloofde en echt dacht dat het bij een label terecht zal kunnen komen, deed hij dit al een jaar zonder contract. Het vast contract kwam pas daarna. In maart 2016 tekende ik.
Hij heeft er voor gezorgd dat ik een ingang kreeg bij Armada en dat ik gelijk contact kon hebben met iemand die daarover gaat. Zo moest ik niet eerst nog langs de scout die de muziek filtert. Heel fijn! Daarvoor is mijn manager in eerste instantie mijn management gaan doen. Nu gaat het natuurlijk veel verder dan alleen een mailtje sturen. Hij regelt studiosessies met buiten- of binnenlandse artiesten, allemaal van dat soort dingen.”
Kun je meer vertellen over hoe je bij Armada terecht kwam?
“Via mijn management, die hebben mij de kans gegeven om een tijdje lang een studio te gebruiken bij hun op kantoor. En dat was voor mij heel fijn omdat ik op het moment dat ik daar aan het produceren was heel snel feedback kon krijgen van de mensen die daar heel veel verstand van hebben. Ik kon gelijk naar mijn manager toe stappen en zeggen: ‘Hey, weet je, ik heb dit opzetje gemaakt, wat vind je ervan?’ Dat hebben we een zomer lang een paar keer per week gedaan. Dat was heel hard werken. Uit die studiosessies zijn Keep Running en Fill Your Hope gekomen. Toen zijn we samen op zoek gegaan naar labels die mogelijk interesse hadden en die in ons netwerk zaten. We kwamen uit bij Armada en die vond het twee hele toffe tracks.”
Hoe voelde het toen je je eerste contract bij Armada had?
“Ja, dat is echt heel top! Voordat ik tekende was ik natuurlijk al een paar jaar lang aan het produceren. Ik heb best wel geluk gehad dat zo’n groot label mij heeft opgepakt, veel gasten beginnen bij een klein label. Een label als Armada is in het begin te hoog gegrepen. Maar ik ging gewoon net zolang door totdat mijn kwaliteit op dat niveau zat en met een beetje geld en ondernemerschap – want dat komt er ook bij kijken – lukte dat toch. Voordat ik bij Armada zat had ik ook nooit eerder een release gehad of met mijn muziek op iTunes of Spotify gestaan. Om dat gelijk bij Armada te hebben, dat is zo kicken!”
Welke song kwam als eerst uit en hoe lang ging daaroverheen?
“Als allereerste kwam Keep Running uit en dat heeft bijna een halfjaar geduurd sinds het eerste moment dat wij echt contact hadden van ‘hey, toffe track, deze willen we wel tekenen.’ Je moet er eerst ook nog samen uitkomen met het contract, het label is superdruk bezig en heeft allemaal andere artiesten met wie ze dagelijks contact moeten onderhouden. Het kan zijn dat ze een keertje over een mailtje heen lezen. Daarna moet het worden geüpload naar Spotify en op alle andere kanalen. Dat duurt ook nog wel eventjes. Het fijne was dat ik ook Fill Your Hope gelijk had meegetekend en dat die vrij snel daarna online kon. Op dat moment was ik al begonnen met een nieuwe plaat en dat was Afterglow.”
Op Spotify heeft je song Afterglow 1.412.402 plays! Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?
“Dat is vooral dankzij Armada. Ze hebben contacten met de playlistmakers van Spotify. Afterglow staat al driekwart jaar in de playlist Wochende, die doet het daarin dus heel goed!”
Maar het komt natuurlijk ook door de song.
“Ja, zeker! Dat komt omdat de song wat commerciëler is. Ik kan ook zien dat mensen hem regelmatig opnieuw luisteren. Sommige mensen luisteren de track elke dag. Mijn opkomende track Sugar junk is eerder een clubtrack, die komt 28 augustus uit. Ik verwacht daarop minder plays op Spotify. Ik hoop dat die plaat door andere bekende dj’s gedraaid wordt.”
Even terug naar school. Je kwam dus van de middelbare school en had die feestjes gedaan, was het toen lastig om een opleiding te kiezen?
“Op het moment dat ik van de middelbare school afkwam had ik nog geen contact met mijn huidige management en met Armada. Het was allemaal nog in een opstartfase. Mijn pure passie was gewoon muziek maken! Maar ik heb toch uiteindelijk gekozen voor de veilige route, ik ben Communicatie en Multimedia Design gaan studeren in Breda. Ik ben altijd al met computers bezig geweest met Photoshop, Illustrator, etc. Daar leerde ik alles wat hoorde bij filmen en fotografie. Na twee jaar dacht ik: dit is niet waar ik later mijn geld in wil verdienen. Ik paste er ook net niet helemaal bij. Eigenlijk alles wat ik op die opleiding deed, heb ik omgedraaid naar mijn muziek, naar Remy Cooper. Zelfs zo erg dat mijn docenten zeiden van: ‘Je moet af en toe ook een keer iets niet voor jezelf maken.’ Mijn hele portfolio bestond uit mijn muziek en alles wat ik daarvoor deed. Ik stopte en ben naar de Rockacademie in Tilburg gegaan.
Ik ga nu naar mijn tweede jaar in de richting Music and Production, met zeven andere producers in een klas. Elke producer doet iets anders qua genre, daar leer je heel veel van, omdat iedereen anders naar muziek kijkt. Wij hebben nu gelukkig de mogelijkheid om met andere artiesten samen te werken of met dj’s, dat deed ik vorig jaar vaak op school. Ook is er de mogelijkheid om te werken met songwriters, zangers, gitaristen, bassisten, en pianisten, met iedereen die op die opleiding zit en dat is heel erg tof. Ik ben nu omringt met creatieve mensen, die me kunnen inspireren en met wie ik samen kan werken, dat is uniek. Dit is gewoon waar ik thuishoor en niet op die vorige opleiding, dus ik ben heel erg blij dat ik na die twee jaar gestopt ben en begonnen ben met deze opleiding. Al heb ik ook heel erg veel geleerd van mijn vorige opleiding, dingen die ik meegenomen heb en weer kan omzetten naar mijn muziek.”
En waarom vind je dat het leukst? Schrijf je ook je eigen songteksten of is het puur de beats?
“Ik vind het proces van muziek maken altijd heel tof. Om lekker de nerd uit te hangen en gewoon diep in mijn programma Ableton live9 op te gaan en met andere mensen samenwerken. Dat soort dingen vind ik gewoon heel tof en je hebt ook echt een eindresultaat wat je nogmaals kunt beluisteren, wat je met mensen kan delen en waar je dan weer goede reacties op kunt krijgen.
Mijn songteksten schrijf ik niet 100% zelf. Ik maak alle muziek wel, tenzij ik met iemand samenwerk. Wel heb ik vaak invloed op songwriters, als ik daarmee samenwerk geef ik mijn input. Op school krijgen we ook les over songwriting, dus ik weet voor mezelf wat ik wil en waar ik de songwriter naartoe wil sturen. Het is dan heel fijn om zo samen te werken.
Ik speel een klein beetje piano maar het meeste programmeer ik. Mijn computer is mijn instrument.
Ik werk met Ableton live9, daarin kan ik de tonen tekenen van mijn akkoorden, melodie en mijn basslijn. Hetzelfde geld voor mijn drums.”
Hoe omschrijf je jouw muziek?
“Als toegankelijke, melodieuze, groove, deephouse, met pop en disco-invloeden. Vooral in mijn livesets komen die disco-invloeden terug en de popinvloeden meer in de producties die ik maak.”
Waar haal je de inspiratie voor je muziek vandaan?
“Er is online veel te vinden. Bepaalde playlisten die ik volg op Spotify als Deep House Delight en vooral New Music Friday. Ik heb ook een eigen playlist: Inner Thoughts. Ook laat ik me inspireren door grote en kleine artiesten die ik volg. Er zijn een aantal producers die me inspireren zoals de Duitse dj en producer Felix Jean, Lost Frequencies, Deepend, The HIM, Just Kidding, Lucas & Steve, Michael Calvan, Funkerman en Autograph. Ook als ik zelf naar feestjes ga, haal ik daar inspiratie uit. Het kan echt van alles zijn waaruit er opeens een cool idee ontstaat, wat misschien nog niet muziek is maar wat je eventueel zal kunnen vertalen daarnaar. Pak hem beet, als je een coole film hebt gezien, dan kun je daar ook de spanningsboog uithalen en kijken doe die in elkaar zit en die kan je ook doorvertalen in eigen muziek. Dat heb ik tot nu toe nog niet gedaan, maar ik ben wel van plan om daar een keer naar te gaan kijken.”
Hoe was jouw eerste optreden als dj Remy Cooper?
Dat was super! Ik was in Ibiza en net achttien geworden. Op een middag heb ik in een soort strandclub een set gedraaid voor iedereen die daar aan het chillen was. Heel relaxt! Ik kreeg veel goede reacties, mensen gingen me online volgen. De eigenaar was ook erg tevreden.”
Heb je verder nog buitenlandse optredens gehad?
“Tot nu toe niet, maar ik hoop wel dat die er binnenkort gaan komen. Ik merk dat bijvoorbeeld in Duitsland mijn muziek heel veel wordt gedraaid dus dan hoop je ook dat je daar uiteindelijk mag gaan optreden. Daar gaan we ons nu het aankomende jaar heel erg op focussen. Ik wil ook vanaf volgend jaar in het festivalcircuit stappen.”
In een eerder interview zei een andere dj, Dastic, dat je als dj een merk bent. Wat merk jij hiervan?
“Hiermee ben ik het zeker eens! Je ziet heel erg dat het in de muziekindustrie belangrijk is dat je naast je muziek laat zien wie je bent en hoe jij tegen de wereld aankijkt, dat heeft invloed op je merk. Tegenwoordig is eigenlijk elke grote dj die van draaien kan leven een merk geworden. Dat is niet zozeer slecht, hier kun je juist heel veel positiviteit uit halen en de ervaring van muziek zal je in andere vormen kunnen doorzetten. Het is niet alleen maar de muziek wat jij bent, maar het laat ook zien wie jij bent op andere vlakken.”
En lukt het jou een beetje om jezelf te verkopen? Hoe ziet jouw schema eruit qua boekingen versus thuis of in de studio?
“Ik vind het zelf heel leuk om bezig te zijn met dingen als branding. Ik maak daarom ook mijn eigen website en ben vaak bezig met social media. Ik bedenk allemaal concepten en ik wil dit nog meer gaan doorvoeren in mijn muziek en misschien met videoclips gaan werken. Superinteressant! Dat komt denk ik mede door mijn vorige opleiding.
Nu ben ik vooral bezig met produceren en om een muziekdatabase met muziek te creëren voordat ik veel boekingen ga doen en me daarop focus. Hoewel ik ongeveer twee boekingen per maand heb, ben ik nog wel meer in de studio, zeker omdat dat deel uitmaakt van mijn studie. Dan ben ik zeker vijf dagen per week aan het produceren. Ik denk dat ik in de realiteit minimaal zes dagen aan het produceren ben. Soms zit ik tot tien uur ’s avonds op school. Ik heb het geluk dat ik met een klein groepje werk op school en iedereen net zo gemotiveerd is als ik.”
Wat zijn je toekomstplannen?
“Vooral om nog meer platen uit te brengen, de kwaliteit natuurlijk te verhogen en wil ik ook nog meer gaan draaien/optreden. Ik wil me dit jaar daarop te gaan focussen. Ik ben aan het kijken hoe ik mijn sets nog specialer kan maken. Ik wil met andere artiesten samenwerken voor live. Een vriend van mij heeft Keep Running ingezongen, misschien kan hij dat live zingen of ik koppel mijn visuals aan mijn muziek. Het lijkt het me heel vet om samen te werken met Felix Jean, maar ook Julia Michaels vind ik heel tof. Zij is een zangeres en songwriter, ze heeft een hele eigen stem. En met wie ik echt nog ooit wil samenwerken is Calvin Harris, dat is echt een super producer in mijn ogen. Zijn songs klinken heel fijn, ze hebben goede sound, zijn catchy en blijven dus hangen, wat ik zelf heel tof vind.
Ik denk dat ik sowieso de rest van mijn leven in de muziekindustrie zit. Ik kan moeilijk zeggen hoe lang ik dj wil blijven, omdat het zo’n nieuw beroep is en eigenlijk een Tiësto pas de oudste is. Hij is oud, maar nog zo actief. Dus het zou kunnen zijn dat het heel lang duurt, maar je weet het nooit… Maar ik zal altijd muziek blijven produceren, dat kan ook voor reclames of film zijn.”
Tot slot: wat is jouw gouden tip voor anderen die dj willen worden?
“Het belangrijkste is dat je er veel tijd in stopt en zeker niet opgeeft. Het is ook belangrijk dat je een beetje eigenwijs moet zijn. Doe je eigen ding.”
Houd Remy in de gaten via: http://remycoopermusic.com/ en https://open.spotify.com/artist/3beQclZ0k710Qmxs6gYxdI
Beeld: Remy Borsboom
Begeef jij je in de doelgroep en wil je meer van deze inspirerende interviews lezen? Volg dan de Facebookpagina van Cultypleasure: https://www.facebook.com/Cultypleasure-1635369889809749/
