Stedelijk Museum

Carlos Motta in het Stedelijk Museum

2 min read

Met de huidige vluchtelingenkwesties en genderdiscussies is de tentoonstelling The Crossing van Carlos Motta in het Stedelijk Museum Amsterdam actueler dan ooit. In elf videoportretten brengen de vluchtelingen – die ook lesbiennes, homo’s en transgenders zijn – oprechte verhalen over hun leven voor, tijdens en na hun vlucht naar Nederland.

Het gevoel dat overheerst in The Crossing is hoe heftig de LHTBQI-vluchtelingen (lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender, queer en interseksueel) het hebben gehad. Niet alleen doordat ze door weer en wind naar Nederland zijn gekomen, maar ook door de moeilijkheden die ze in land van herkomst (Irak, Iran, Pakistan, Marokko, Egypte en Syrië) hebben doorstaan. Hun geslacht wordt vaak niet geaccepteerd door hun familie. De oorzaak hiervan is voornamelijk religie. De vriend van één van de vluchtelingen werd door diens eigen familie vermoord doordat homo’s daarbinnen niet worden geaccepteerd. Veel vluchtelingen hadden zelfmoordneigingen. Hun families begrepen hen meestal niet. Zo vertelt een vluchteling dat hij zich op bruiloften als vrouw moest aankleden terwijl hij zich niet zo voelde. Een ander zat elf maanden in een rolstoel door het geweld dat zijn broer hem had aangedaan. Weer een ander werd letterlijk uit huis geschopt en brak zijn tand.

Op weg naar acceptatie
De reis naar Nederland was zwaar. Ze moesten alles achterlaten: bezittingen, familie en vrienden. Niemand doet dat voor niets. Niet de oorlog was de reden om te vluchten maar het verlangen naar een omgeving waarin ze zichzelf kunnen zijn. Een plek waar ze niet voortdurend de vraag krijgen: ‘Wat ben je nou, man of vrouw?’ De vluchtelingen willen helemaal niet hiertussen kiezen. Ze voelen zich gewoon mens en willen niet in een hokje gestopt worden.

Ook tijdens hun verblijf in een asielzoekerskamp in Alphen aan den Rijn krijgen de vluchtelingen regelmatig nare opmerkingen als ‘Je hoort hier niet’ naar hun hoofd geslingerd. Het roept vragen op. Is het leven in Nederland echt beter? Ondanks alle angst blijven de vluchtelingen strijden om zichzelf te kunnen zijn en laten ze zich niet uit het veld slaan.

Betere toekomst
De komst naar Nederland doet de meeste vluchtelingen goed. Zo komt de ultieme droom van één van hen uit: optreden als buikdanser compleet met make-up. Hoewel ze in Nederland over het algemeen meer op hun plek zijn, voelen ze zich pas echt op hun gemak als ze omringt zijn met soortgelijken, dan begrijpen ze elkaar volledig en vallen ze elkaar met betraande ogen in de armen. Door alle moeilijkheden voelen ze zich mentaal sterker. Al zegt één van de vluchtelingen dat deze angst voor LHTBQI-mensen overal is en dat we daaraan moeten werken. Laat dat het streven zijn.

Nog t/m 21 januari 2018.

Adres: Museumplein 10, Amsterdam
Open: Alle dagen van 10:00-18:00 uur, op vrijdag geopend tot 22:00 uur.

Beeld: Carlos Motta

Comments

comments

About Rosa Lee

Schrijven is een grote passie van mij. In mijn vrije tijd ga ik graag naar foto-exposities, de stad of bioscoop. Ik ben vrolijk, nieuwsgierig, nauwkeurig en een doorzetter. Kortom, ik ben er klaar voor om van mijn cultuurblog een succes te maken!

Geef een reactie